[Dedykacja] Pamiętaj, biada poecie...

Dwuwiersz wpisany na rękopisie Karola Brzozowskiego

Powst. Paryż, ok. 1846.

Pierwodruk: Kraj, 1885, nr 46, s. 14 K. Brzozowski, Moje wspomnienia o Mickiewiczu.

Wg K. Brzozowskiego dwuwiersz był dopiskiem do przekł. pieśni poematu Gundulicia pt. „Osmanida”, przesłanego Mickiewiczowi przez Brzozowskiego. Fragm. przekładu wraz z dwuwierszem i listem od Mickiewicza spłonęły wraz z papierami Brzozowskiego w 1849 r. w Dreźnie. Zgorzelski zamieścił ten utwór pomiędzy wierszami niepewnego autorstwa, argumentując tę decyzję brakiem atg, „choć prawdopodobieństwo zdarzenia, o którym opowiada Brzozowski, wydaje się dość znaczne” (DzW, t. 4, s. 77).

Autografy: zniszczony.

Wydania następne: Pam. Tow. Lit. AM 1887, R. 1, s. 114; Pamięci 1890, s. 30-31 (ogł. K. Brzozowski: Moje wspomnienia o Mickiewiczu); Książka zbiorowa ku uczczeniu pamięci Adama Mickiewicza. W stuletnią rocznicę urodzin poety. Petersb. 1898, s. 31 (przedr. wspomnień K. Brzozowskiego z „Kraju” 1885 nr 46); DzW, t. 1, cz. 4, s. 26; Kronika 1844–1847, s. 343-344; Wyd. Rocz., t. 17, s. 510-511, poz. 90 (między dedykacjami); Wyd. Rocz., t. 1, s. 489 (wśród utworów przypisywanych Mickiewiczowi).