Ledwie z długiego wytchnąłem pienia... [Improwizacja do C. Daszkiewicza]

Ledwie z długiego wytchnąłem pienia...

Powst. Moskwa, 26 IX/8 X 1827.

Pierwodruk: Archiwum Filomatów. T. 1. Na zesłaniu. Red. Cz. Zgorzelski. Wr. 1973, s. 213-215 ogł. S. Łanda, Do jednego ze „spółuczniów, spółwięźniów, spółwygnańców...” Nieznana improwizacja Mickiewicza.

Wiersz zapisany przez C. Daszkiewicza po improwizacji Mickiewicza na jego cześć.

Autografy: zapis C. Daszkiewicza, Centr. Państw. Arch. Wojenno-Sądowe, oddz. 9 (801), bad.7/II, jedn. zb. 37, cz. 1, s. 251-252 (tekst w zbiorze dokumentów związanych z procesem O. Pietraszkiewicza).

Wydania następne: DzW, t. 1, cz. 4, s. 18-20; Wyd. Rocz., t. 1, s. 479-481.