Powst. Paryż, 1834-1851.

Relacje o planach kontynuacji poematu, któremu Mickiewicz tuż po ukończeniu dwunastu pieśni nadawał tyt. „Syn Pana Tadeusza”, uporczywie powracające w relacjach świadków i rozmówców poety – pozostają niepełne i niejasne. W 1851 doszło do uzgodnień z wyd. berlińskim dalszego ciągu „Pana Tadeusza”, w których uczestniczył E. Januszkiewicz. Rękopis napisanych fragm. Mickiewicz prawdop. spalił w 1855 przed wyjazdem do Stambułu. Zob. S. Pigoń, Zawsze o Nim, Kr. 1960, s. 137-142; Kronika 1834-1840, pass.